عید غدیر خم و مدح امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
ای که جانم فـدای این جـانـان عـیـد مبعـث غـدیر را قـربـان هـمۀ حرف در هـمین آیـه‌ست و نـبـی بـیـمـه کـرد ایـمـان را روی دسـتش گـرفت قـرآن را در دلش شـور و التهـاب افتاد به لب مرتضی چه لبخندی‌ست حیدر و مصطفی چه پیوندی‌ست دو دلاور دو دلــبــر دلــبــنــد حرفی از بخـشـش کـثـیر نبود بـهـر اسـلام یک امـیـر نـبـود گر نبی خـاتـم النـبـیـیـن اسـت علوی زاده‌ام سرودم علی‌ست رشته رشته به تار و پودم علی‌ست مـثـل زهــرا شـده تـرانـۀ لـب زیـنـبـش ربـناست جان زینب جانِ جانـان ماست جان زینب می‌پـرم با دلم به عـشـق عـلی بـانـوی اعــظـم جـلـیــلـه مـدد حـضـرت مـریـم قـبـیـلـه مـدد صبر تو ذوالفـقـار برّان است چون دراز است پیش تو دستم چـشـم بر لطف دیگران بسـتم نام تـو ذکـر ربـنـای من است تو بهاری خـزان نخـواهی شد بـحـر آبی و دهـر مـاهـی شـد در کـنارت سـکـیـنه را داری |